Sunday, December 10, 2006

"eto na yun!"



Ikaw ba ay kabilang sa mga taong naghihintay, nagaabang at naiinip paminsan-minsan? Yung tipong antagal mo na sa kolehiyo dahil kasama sa hobbies mo sa friendster ang magtagal sa kolehiyo. Yung tipong sobrang tinatamad at wala ka nang gana sa trabaho at hinihintay mo na lang na may bagong trabaho na dumating para sayo. Yung tipong sobrang ilang dekada ka nang walang ginagawa sa buhay mo kundi magpaka-tambay at naghihintay ka na lang na may bumagsak bigla na trabaho galing sa puno ng buko. Yung tipong antagal mo nang walang buhay pag-ibig at pakiramdam mo wala ka talaga sa listahan ni Santa na magkakaron ng boyfriend bago magtapos ang taon.

Tapos, sa haba-haba ng prosisyon, dun din pala ang punta mo, sa matagal mo nang hinihintay. Reality check ika nga ng butihin kong kaibigan, na dinugtungan ko na lang din ng sabihin kong.. totoo nga! Eto na yun.

Eto na yun! May bago nang trabaho na nagaabang para sa akin. Eto na yun! Magmamartsa na din ako sa PICC. Eto na yun! Makakapag-suot na din ako ng polo dahil magkakatrabaho na ko. Eto na yun! Magkaka boyfriend na ulit ako. Totoo nga! Eto na yun.

Pwede na nating sabihing, oo nga’t nag-aabang ako ng panahon na dadating ako sa estado na kung saan, masasabi ko sa sarili ko na “des es da moment” ni Erik Santos. Nung isang araw, nag reality check ako at nasabi ko sa sarili ko na eto na yung panahon na yun. Eto na yung panahon na kailangan kong humakbang sa isa pang level dahil tapos na at hindi na ako kailangan maghintay pa. At ang naramdaman ko? Pumitik ako.

Di ko napigilan dahil pucha! tao lang naman ako diba? Wala akong dapat pagsisihan sa akung anuman ang nagawa ko at kung anuman ang naging epekto sakin nito, wala din akong dapat ipaghinayang.

Sa mga dadating pang kabanata ng buhay ko na kung saan e, mararamdaman ko at bubulaga sakin ulit ang mga katagang “eto na yun”, nais ko sanang mapigilan kung ano man ang magawa ko sa mga minutong iyon. Hangad ko sana na matanggap ko na lang ng buong-buo kung anuman ang ibato sa akin ng tadhana ng buhay ko. Para naman hindi na ako mamroblema sa magiging epekto ng lahat ng ito. Sa dadating na magagandang bagay na naka plano na para sa akin, nais ko sanang matanggap na ang mga iyon ASAP para di na ako maghintay at mainip pa.

At para sayo, na naghihintay o nakaranas na ng “eto na yun!” moment, sana matanggap mo ng buong-buo ang lahat nang yon. At para sayo din ang aking huling paalala…

good luck.

No comments:

If COVID-19 Didn't Happen

"We will remember 2020 as a year of disease and death, and lockdowns that separated friends and relatives, and businesses from customer...