Sementeryo

Mahirap, mayaman…

May kaya, milyonaryo…

Pulubi, bilyonaryo…

Sabi ng pari, “pantay pantay nang pinanganak ang lahat ng tao at pantay pantay din itong mamamatay..”

Pumunta kami sa sementeryo kahapon. Sumakay kami ng taxi dahil masyadong malayo ito kung lalakarin mo. “I don’t get why tombs differ from each other by its size.. Some are tall while some are flat.” It’s much better if all of them are flat, just flat. It won’t matter right?” Yun ang sabi ng taxi driver sa amin. Natawa tuloy kami sa kanya, “oo nga noh..” Nagawa niya pang bigyan kami ng palaisipan sa kalagitnaan ng napakainit at napakahabang traffic sa Washington DC.

May mataas, may maganda ang kulay at marmol, may madumi, may maliit, may patag, may tumbok… Iba’t-ibang puntod sa sementeryo. Ang mayaman, siguradong maganda ang puntod at para sa mga mahihirap… patag, basta may pangalan ayos na. May epekto ba iyon sa namatay kung maganda o simple ang kanyang puntod? Pupunta ka ba sa langit pag may bubong ang puntod mo? E paano ang mga puntod na nasira at minsan wala pang pangalan… San kaya sila pupulutin?

Pare-pareho lang naman ang lugar na hinihigaan nila, madumi sa ilalim. Putik, lupa… tapos maaagnas pagdaon ng panahon. Pero binabawi na lang sa itsura ng puntod ng kanilang titirahan. Pag namatay ka siguro, magagawa mo pa kayang mainggit sa katabi mong puntod dahil sa kanya may tumbok sayo ni-pangalan wala. (ahahahahahaha)

Sobra na ata ang pagitan ng mahirap sa mga mayayaman at pati sa kabaong at puntod sinusukat pa din ang karangyaan. Hindi ko alam kung ano ang gusto palabasin ng mga gumagawa ng mga kabaong na may kung ano-ano pang burloloy sa loob. Nahihibang ata ang mga taong bumibili nito para sa patay. Kasama ba ito sa sinasabing “pagbigay galang o pagpugay” sa namatay?? E paano kung sa plywood lang nakalagay ang mahal mo sa buhay na namatay? Ano tawag sayo, bastos? Hindi siguro……..

Mahirap.