Nagsisimba ka ba madalas o mahilig ka bang magbasa ng mga libro tungkol sa Diyos? Nag ba bible study ka ba o sumasama sa mga samahang maka Diyos? Yung tipong mahilig sa praise songs at prayer meetings? Ako hindi.
Kasali ako sa isang organisasyon na nagpapatakbo ng retreat. Oo, tungkol sa Diyos ang pakay namin pero hindi ako katulad ng iba. Pero mawiwirduhan ka ba sa akin kung sabihin ko sayong mahilig ako magdasal? Yung tipong naliligo o umiihi na lang, nagsasalita pa ako mag-isa at nakikipagusap sa Kanya. Ewan ko kung ano ang tawag mo sa ganon, pero para sa akin, pagdadasal ang tawag ko sa don.
At kung sakaling matanong mo kung ano ang madalas kong sinasabi sa dasal ko.. Yun yung, “BAHALA KA NA SA AKIN LORD! etc etc etc..”
Pag-aalay ba ang tawag sa ganon, pero ako kasi, hinayaan ko na Siya ng tuluyan na gumalaw sa takbo ng buhay ko. Na putangina, (teka, busina lang muna..) kahit masaktan pa ako, madapa, umiyak, humagulgol, maglupasay o kung anuman yan.. Sa bandang huli, ok na lang sakin yun dahil alam kong kasama yun sa takbo at pinlano Niya para sa akin. Alam ko, at solid tibay ng paninindigan kong hinding-hindi Niya ako pababayaan kahit ano pang mangyari sa akin. Na kung mamatay man ako ngayon pagkatapos nito, alam kong naka plano na yun sa itinerary ng life story ko.
Hindi ako takot mamatay. Basta wag lang aksidente ang dahilan kasi pangit ako pag nangyari yon. Kung tatanungin mo ako kung ano ang sasabihin ko sa Diyos pag malapit na akong mamatay.. sasabihin ko lang ay: “OK LORD, tara!”
Hindi din ako nangungumpisal sa pari dahil alam kong nakakaabot naman sa kanya ang lahat ng paghihingi ko ng tawad sa lahat ng nagawa kong katarantaduhan. Gusto kong magmayabang pero alam kong malakas ako sa Kanya. Di man Niya binibigay ang lahat ng gusto ko, ok lang yun dahil better luck next time na lang. Ahahahahaha!!
Hanggang kaya kong maalala, nagpapasalamat din ako sa lahat ng binigay Niya sa akin. Ang lahat ng kasiyahan at kalungkutan na naranasan at nararanasan ko ngayon. May mga bagay na MALAMANG hindi mo kaya sang-ayunan pero sigurado akong sasang-ayon ka sa paniniwala ko sa Kanya.
Sa punto ko ngayon, napansin kong napapaliko ako sa trace ng riles ng buhay ko. Nawawala ako sa pokus ika nga. Nawiwindang, “kumagulo” sabi nga ni Soleil. Pero di pa din ako napapagod kausapin Siya kahit alam kong minsan nawiwirduhan sakin ang nakakatabi ko sa bus. Kung anuman yung tumatakbo sa utak ko ngayon, alam kong alam na Niya yun at eto lang.. BAHALA NA ULIT SIYA SA AKIN.
Sa susunod na araw, sa susunod na kabanata ng buhay ko, wala pa rin sanang humpay ang pagsasalita ko mag-isa kahit nasa tricyle ako. Nais ko sanang kausapin Siya kahit hindi ko pa mashado marinig ang lahat ng sagot Niya.
AMEN.
